Przepisy PZJ - RZĄD Koński - Ujeżdżenie
- Jak powinien wyglądać koń na zawodach UJEŻDŻENIOWYCH?
- Jakie wędzidło powinien mieć koń ujeżdżeniowy na zawodach?
- Czy można startować w siodłe wszechstronnym?
- Ochraniacze - czy są dozwolone na czworoboku?
PRZEPISY (Dział A)
dyscypliny UJEŻDŻENIA
na zawody krajowe i międzynarodowe
Obowiązują od 01.06.2018
Artykuł 428 - RZĄD
1. Obowiązkowe są następujące elementy rzędu: siodło ujeżdżeniowe, które musi być blisko konia i mieć długie, pionowe tybinki, podwójne kiełzno, tzn. wędzidełko i munsztuk z łańcuszkiem, angielski nachrapnik. Nachrapnik nie może być nigdy tak mocno zapięty ażeby powodował ból. Pasek gumowy lub skórzany pokrowiec na łańcuszek są dopuszczalne (patrz schemat). Ochronne podkładki na paski ogłowia, zapobiegające otarciom naskórka, są dozwolone. Nie dopuszcza się przykryć na siodło.
2. Kiełzno. Zarówno wędzidełko, jak i munsztuk muszą być wykonane z metalu i/lub z twardego tworzywa i mogą być pokryte gumą/lateksem.
Ramię czanki munsztuka nie może być dłuższe niż dziesięć (10) cm (długość poniżej ścięgierza). Górne ramię czanki nie może być dłuższe niż ramię dolne. Jeśli munsztuk ma ruchomy ścięgierz, dolna część czanek mierzona od ścięgierza w najwyższej pozycji nie może być dłuższa niż dziesięć (10) cm. Łańcuszek munsztuka może być zrobiony z metalu lub skóry lub z kombinacji tych materiałów. Pokrowiec na łańcuszek może być zrobiony ze skóry, gumy lub kożuszka.
Grubość kiełzna powinna być taka, aby nie powodowała kaleczenia konia. Minimalna średnica ścięgierza munsztuka to dwanaście (12) mm, a wędzidełka 10 mm. Wędzidła są dozwolone zgodnie z opisem na arkuszach programów. Średnica wędzidła używanego w klasach dla młodych koni i dzieci to minimum czternaście (14) mm. Minimalna średnica wędzidła dla kuców to dziesięć (10) mm. Średnica kiełzna jest mierzona przy pierścieniu lub policzku. Wodze muszą być przymocowane do kiełzna.
3. Bat. Na wszystkich zawodach międzynarodowych we wszystkich konkursach, pod groźba eliminacji, zabrania się jazdy z batem na czworoboku. Jazda z batem, o łącznej maksymalnej długości stu dwudziestu (120) cm (zawody dla kuców – sto (100) cm), jest dozwolona podczas treningu. Bat musi być odrzucony przed wjazdem na plac wokół
czworoboku, w przeciwnym wypadku zawodnik będzie ukarany. Patrz art. 430 Przepisów Ujeżdżeniowych.
Po przyjeździe na miejsce rozgrywania zawodów tylko zawodnik podczas jazdy, stępowania w ręku, oprowadzania lub lonżowania konia (bat do lonżowania jest dozwolony) może używać bata (maksymalna długość 120 cm, kuce maksimum 100 cm) na całym terenie zawodów. Podobnie luzak może stępować, oprowadzać lub lonżować konia jak powyżej. Inne osoby mogą mieć przy sobie bat jeśli nie ma to związku z trenowaniem konia.
4. Środki pomocnicze. Wytoki, napierśniki, ślinianki, ochraniacze na nogi, różnego rodzaju środki pomocnicze (wypinacze, czarne wodze, okulary, kaptury i inne) są niedozwolone pod karą eliminacji, Patrz art. 430 Przepisów Ujeżdżeniowych.
5. Dekoracje. Przyozdabianie konia nienaturalnymi ozdobami, jak wstążki, kwiaty w ogonie jest niedozwolone. Dopuszcza się zaplatanie grzywy i ogona w sposób zwyczajowo przyjęty.
6. Sztuczne ogony/ przedłużanie ogona jest dozwolone jedynie za wcześniejszą zgodą FEI. Prośba o takie pozwolenie powinna być skierowana do departamentu ujeżdżenia FEI z załączonymi zdjęciami i świadectwem weterynaryjnym. Sztuczne ogony nie mogą mieć żadnych metalowych części, (z wyjątkiem haczyków i obramowań dziurek) ani
dodatkowego obciążenia.
7.1. Nauszniki. Używanie nauszników jest dozwolone na wszystkich zawodach, mogą one również służyć do wytłumienia hałasu. Nauszniki nie mogą jednak zasłaniać oczu konia, natomiast zatyczki do uszu są niedozwolone, z wyjątkiem sytuacji opisanych w art. 428.7.2. Nauszniki powinny być dyskretne w kolorze i wzornictwie. Nauszniki nie mogą być przytwierdzone do nachrapnika.
7.2. Używanie zatyczek do uszu (stoperów) dla koni jest dozwolone tylko podczas ceremonii dekoracji.
8. Sprawdzanie rzędu. Wizualna kontrola rzędu przed opuszczeniem ostatniej rozprężalni może być przeprowadzona przez komisarza, aby uniemożliwić zawodnikom wjazd na plac konkursowy z nieprzepisowym sprzętem. Tym niemniej to zawodnik ponosi pełną odpowiedzialność za start w przepisowym rzędzie.
Do sprawdzenia rzędu każdego konia bezpośrednio po opuszczeniu placu konkursowego musi być wyznaczony komisarz. Jakakolwiek niezgodność z obowiązującymi przepisami musi zostać niezwłocznie zgłoszona do sędziego w literze C i w przypadku potwierdzenia powoduje natychmiastową eliminację.
Sprawdzenie kiełzna musi się odbywać z największą ostrożnością, ponieważ niektóre konie są bardzo drażliwe i
czułe w okolicach pyska (patrz Podręcznik Komisarza FEI). Komisarz musi używać chirurgicznych/ochronnych rękawiczek, gdy sprawdza kiełzno (jedna (1) para rękawiczek na każdego konia).
9. Rozprężalnie i place treningowe. Wymogi określone w punktach 1 i 4 obowiązują także na placach rozprężeniowym i treningowym.
Przy stosowaniu kiełzna wędzidłowego mogą być używane nachrapniki: angielski, hanowerski, meksykański lub irlandzki, ochraniacze i bandaże.
Kawecan, wypinacze pojedyncze lub podwójne (wypinacz trójkątny/dreieck zügel) są dozwolone podczas lonżowania. Lonżowanie jest dozwolone tylko na pojedynczej lonży przypiętej do kawecanu lub do
ogłowia wędzidłowego/wędzidełka ogłowia munsztukowego. Niedozwolone jest lonżowanie na lonży przypiętej do munsztuka.