Dąb bezszypułkowy - Quercus Petraea
Gatunek drzewa liściastego z rodziny bukowatych. Naturalnie występuje w Europie środkowej i północnej. W Polsce występuje dość rzadko. W ziołolecznictwie ma podobne właściwości jak dąb szypułkowy, który w Polsce jest bardzo popularnym drzewem. Jako surowiec zielarski wykorzystuje się korę (lub gałązki dębowe), liście, żołędzie oraz galasy. Korę dębu pozyskuje się z młodych pni i gałęzi, od jesieni do wiosny, przed rozwojem liści.
Wyciąg z kory dębu może zawierać od 3% do 9% garbników.
Ponadto w korze znajdują się:
Ekstrakt z dębu nie ma właściwości drażniących błony śluzowe i nie upośledza trawienia.
Działa przeciwzapalnie oraz ściągająco. Ma działanie antyseptycznie, przeciwgnilne i antyfermentacyjne.
Jest doskonały przy leczeniu stanów zapalnych błon śluzowych, usuwa przekrwienie, odkaża, obkurcza naczynia krwionośne, posiada właściwości ochronne.
Dość skuteczne są płukanki do przemywania stanów zapalnych skóry czy sączących się ran , można nimi przemywać oczy przy zmianach zapalnych.
Właściwości przeciwzapalne wyciągu z kory dębu wykorzystywane są w preparatach dla koni do stosowania zewnętrznego - na stawy i zmiany reumatyczne.
Zawarte w nim fitoncydy hamujące rozwój grzybów, bakterii i wirusów, to znakomity i bardzo skuteczny składnik preparatów do pielęgnacji problematycznych kopyt.
d
