Pura Raza Española - czyli czysta rasa hiszpańska, coraz bardziej popularny, również w Polsce, koń andaluzyjski, zwany potocznie andaluzem - to jedna z najbardziej cenionych ras na świecie.
Początkowo konie te używane były jako konie bojowe, wykazywały się bowiem ogromną odwagą i niezwykłym charakterem podczas starć.
Początki systematycznej hodowli konia hiszpańskiego to XV wiek i panowanie Filipa II. W królewskich stajniach dokonywano drobiazgowej selekcji, zwracając szczególną uwagę na uzdolnienia, wygląd i elegancję.
Uzyskano konia o pięknej i harmonijnej budowie, łapiącego za oko urodą, z ekspresyjnym ruchem, z imponującą grzywą i ogonem.
Jednak początki rasy sięgają o wiele wcześniej.
Koń andaluzyjski odegrał również ogromną rolę w tworzeniu różnych ras koni w Europie. Jego rola była bardzo widoczna w tworzeniu ras takich jak Lipizzaner czy koń fryzyjski.
Wyraźny wpływ wywarł również na niektóre rasy amerykańskie, takie jak American Quarter Horse, Paso Peruano czy Criollo.
Hodowla koni andaluzyjskich koncentruje się w Hiszpanii, choć na całym świecie istnieją również cenione stadniny. System hodowli opiera się na stadach klaczy, które żyją w chowie wolno-wybiegowym, w stanie półdzikim. Niektóre źrebięta są sprzedawane po odsadzeniu, ale większość pozostaje w stadninie i zaczyna być oswajanych dopiero w wieku trzech lub czterech lat. Pełne wyszkolenie osiągają w wieku lat 10, po sześciu latach szkolenia.
Koń andaluzyjski od urodzenia charakteryzuje się wspaniałą osobowością, jest silny, bezpieczny i niezawodny.
Hodowcy dokładają coraz większych starań, aby uzyskać konie nie tylko wyjątkowo piękne, ale także wysoce funkcjonalne w sporcie.
Charakterystyka konia andaluzyjskiego.
Temperament Pura Raza Española - PRE to koń z doskonałym charakterem, zrównoważony i wytrzymały, spokojny a zarazem energiczny, szlachetny i posłuszny, łatwo przystosowujący się do różnych zadań i sytuacji. Wyjątkowo bystry i inteligentny. Łatwo reaguje na pomoce jeźdźca, zdolny i chętny do nauki, łatwy w prowadzeniu. Ma mocne i zgrabne nogi z wytrzymałymi, odpornymi na twarde podłoże kopytami oraz charakterystyczny, wdzięczny i dostojny chód z wysoko unoszonymi przednimi nogami.
Konie andaluzyjskie są bardzo wytrzymałe, ale w przeciwieństwie do arabów nie są świetnymi sprinterami.
Dzięki swej budowie i specyficznym predyspozycjom łatwo uczą się trudnych figur takich jak piruety, pasaże i piafy. Dużym wyzwaniem są dla nich natomiast chody wyciągnięte i ruchy wymagające zgięcia jak np. ciągi. Ich kłus nie jest zbyt obszerny, za to z wysoka akcją, a ich skłonność do bilardowania (czyli wyrzucania w czasie ruchu nóg na zewnątrz) jest ceniona w Hiszpanii i uważana za atrakcyjną. Bilardowanie zwiększa jednak ryzyko kontuzji, jest więc w innych regionach uważane za wadę. Zdarzają się jednak PRE wybitne konie ujeżdżeniowe jak np. siwy Fuego XII, który porwał publiczność swoim olśniewającym występem na World Equestraian Games w 2010 r.
Te inteligentne i chętne do pracy oraz niezwykle ambitne konie o pięknym, pełnym gracji ruchu użytkowane są w:
Predyspozycje ich przodków jako koni bojowych, wykorzystywane są również w policji.
Wszystkie informacje o Pura Raza Española pochodzą z rozmów z hodowcami w Hiszpani, zdjęcia natomiast z archiwum Beaty i Adama Żuchowicz.
Angielska