Rozpoczął się sezon na owady... Niestety jest ich już sporo i skutecznie utrudniają nam treningi, a naszym koniom przeszkadzają na padoku, pastwisku. W terenie nie jest lepiej - chrońmy zatem siebie i nasze konie przed owadami!
Derka siatkowa pomaga chronić konia przed owadami na padoku i podczas treningu.
Maski, siatki - dodatkowa ochrona wrażliwej końskiej głowy:
Skutecznie odstraszyć owady mogą środki odstraszające owady i maskujące zapach końskiego potu
Oto fragment artykułu z blogu "Wiedza nie boli" - najważniejsze to poznać wroga :) :
Rozpoczął się sezon intensywnej działalności owadów polujących na stałocieplne ssaki. Tak się składa, że my - ludzie - też jesteśmy na liście.
W Polsce jesteśmy w dość komfortowej sytuacji - w porównaniu z innymi szerokościami geograficznymi stosunkowo niewiele owadów chce nam utoczyć krwi, boleśnie użądlić czy złożyć jajeczka pod skórą. Ale i tak kilka gatunków potrafi nieźle dopiec. Niektóre z rozmysłem polują na ciepłą krew, inne tylko się odgryzają, gdy wejdziemy im w paradę.
Zacznijmy od drapieżców. Najbardziej znane i rozpoznawalne to dwa masowo występujące w Polsce gatunki komara: komar brzęczący (pospolity) i komar widliszek.
Komar pospolity występuje w każdym środowisku – zarówno leśnym, nad zbiornikami wodnymi, na polach i łąkach, jak i w miejskim. Krwią żywi się tylko samica, potrzebuje jej do rozrodu. Samiec jest znacznie większy i odżywia się wyłącznie pyłkiem i nektarem kwiatów – nie posiada narządu zdolnego przebić się przez skórę. Komarzyce atakują wraz z nastaniem zmierzchu. Kłujką złożoną z sześciu szczecinek przebijają skórę, pod którą wpuszczają kroplę śliny zapobiegającą krzepnięciu krwi. Potrafią pić przez kilka minut, znacznie powiększając swoje rozmiary. Posiadają znakomicie działający narząd wykrywający ciepło – dlatego im ofiara bardziej rozgrzana, spocona, tym łatwiej przyciąga owady.
Komar widliszek. Zdjęcie Stimoroll / Wikipedia
Komar widliszek spotykany jest w rejonach z dostępem do czystej wody, tylko w takiej bowiem składa jaja (w przeciwieństwie do pospolitego, któremu wystarczy nawet brudna kałuża.
Zdjęcie artour a/ flickr
Meszki to ogromna rodzina owadów na świecie licząca ok. 1750 gatunków, w Polsce 50. Są małych rozmiarów (od 1,5 mm, najczęściej pomiędzy 3 a 6 mm), mają krępe ciało z „garbem”. Dorosłe owady masowo występują w pobliżu zbiorników wodnych; wylęgają się w ogromnych ilościach na terenach popowodziowych. Tak jak w przypadku komarów, jedynie samice piją krew potrzebną im do rozrodu. Wiele gatunków meszek przenosi pasożyty i choroby – na szczęście nie dotyczy to naszej strefy klimatycznej. Meszki potrafią doprowadzić do zgonu bydło, zatykając przewody nosowe krów czy koni. Samice atakują w ciągu dnia. Ich ukąszenie jest drażniące i powoduje swędzenie, co często prowadzi do rozdrapania ranki i jej zakażenia. Jak się przed nimi chronić? Zakrywając ciało, unikając terenów wcześniej zalanych. Ukąszenia warto przemyć wodą utlenioną.
Bąk bydlęcy, zdjęcie James K. Lindsey/ Wikipedia
Podczas wycieczek po pięknym naszym kraju, na łąkach i polach często czeka nas przykra niespodzianka w postaci atakujących uporczywie jusznic. Ten gatunek bąkowatych nazywany jest popularnie muchą końską. Podobnie jak inne, np. bąk brązowy czy bąk bydlęcy, atakuje głównie bydło (powodując nawet znaczne osłabienie i spadek mleczności krów), ale gdy pojawi się człowiek, bez namysłu korzysta z takiej okazji. Samce niegroźne, samice znów występują w roli tych złych, pijących krew. Powodują znaczny obrzęk ciała w miejscu ugryzienia i bolesne bąble.
Paskudną pamiątkę możemy wynieść z lasu – tam najczęściej atakują kleszcze (patrz zdjęcie główne, autor: Richard Bartz / Wikipedia). Ten pajęczak o wielkości od jednego do kilku mm czatuje na czubkach wysokich traw lub w krzewach, w miejscach przechodzenia lasu w łąkę czy polanę. Krew piją zarówno samice, jak i samce – jest im niezbędna do dalszego rozwoju. Kleszcze przed wbiciem się w skórę dość długo krążą po ciele w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca – ciepłego i wilgotnego. To daje nam szansę na jego odkrycie zanim dojdzie do wbicia się kleszcza w skórę. Po powrocie z lasu warto wziąć prysznic i obejrzeć ciało. Kleszcz ma bardzo silny aparat gębowy, przez co trudno go usunąć. Gdy zacznie ssać krew, powiększa się nawet kilkakrotnie. Usunięcie wbitego kleszcza nie jest łatwe, należy bowiem uważać na to, żeby nie oderwać tułowia od aparatu gębowego, który zostanie w ciele. Kleszcze przenoszą niebezpieczne choroby, w tym boreliozę. Wirusy i bakterie dostają się do organizmu wraz z treścią żołądkową kleszcza, dlatego jeśli widzimy, że pajęczak wbił się zbyt mocno, żeby go samodzielnie usunąć, lepiej zgłosić się na pogotowie – próby usunięcia poprzez wykręcanie mogą doprowadzić do wyrzucenia treści żołądkowej do krwi ofiary i w efekcie zarażenia niebezpieczną chorobą.
