Jakie wybrać ochraniacze sportowe na nogi konia i kiedy je zakładać?

1. Ochraniacze skokowe nazywane także sportowymi. To najbardziej popularny model ochraniaczy. Chronią nogi konia przed uderzeniami oraz przed tzw. strychowaniem się konia, czyli tendencją w której koń ociera nogą o nogę podczas ruchu. Ten rodzaj ochraniaczy sprawdzi się w większości sytuacji: podczas jazdy po placu i w terenie, do lonżowania, karuzeli czy na padok. Do treningów skokowych warto wybrać ochraniacze z większą amortyzacją - np. z wypełnieniem żelowym w środku.

2. Ochraniacze ujeżdżeniowe to ochraniacze które zakrywają całą pęcine łącznie ze stawem pęcinowym. Mają na celu stabilizację i wsparcie ścięgien oraz chronią przed urazami, jakie mogą powstać podczas treningu. Sprawdzą się podczas treningów ujeżdżeniowych, rekreacyjnych oraz na rozprężalni czy dekoracji w konkursach ujeżdżenia. Podczas startu w konkursie ujeżdżenia żadne ochraniacze nie są dozwolone.

3. Ochraniacze crossowe są niezbędne podczas startów i treningów w dyscyplinie WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego). To ochraniacze zabudowane z przodu, absorbujące wstrząsy,  mające za zadanie chronić nogi konia przed ewentualnymi uderzeniami o przeszkodę. Przylegają ściśle do całej pęciny chroniąc ją z każdej strony. Ponieważ podczas jazdy na crossie koń pokonuje bardzo różnorodny teren, ochraniacze wykonane są z bardzo mocnego, odpornego na pęknięcia materiału.

4. Kalosze na kopyta mogą być używane  we wszystkich dyscyplinach w zależności od potrzeb. Zakłada sie je  na całe kopyto i zapina z przodu na rzep lub kołki. Chronią one koronkę oraz piętki przed uderzeniami. Konieczne dla koni, które mają tendencję do nadeptywania tylnymi kopytami na piętki przednich nóg. Kaloszki mogą być gumowe,   neoprenowe, lub z innych tworzyw sztucznych.

Obecnie stosowane są w ochraniaczach zapięcia na rzepy lub na kołki. Rzepy mają większy zakres regulacji, lecz trudniej jest utrzymać je w czystości i mogą się odpiąć np. podczas jazdy w wysokim śniegu lub błocie. Zapięcia na kołki są trwalsze i bardziej stabilne, stąd też są chętniej wybierane przez jeźdźców. Jeśli jednak planujemy startować w konkursie skoków, warto sprawdzić obecnie panujące przepisy, ponieważ w tylnych ochraniaczach zapięcia na kołki mogą być zakazane.

Skorupy ochraniaczy mogą być wykonane  z różnych rodzajów tworzyw sztucznych, mniej lub bardziej zaawansowanych technologicznie, o różnej twardości i elastyczności, cięższe lub lżejsze, mniej lub bardziej trwałe. I tutaj najczęściej cena pozwala ocenić jakość tworzywa użytego do wyprodukowania ochraniaczy. Obecnie najbardziej pożądane są ochraniacze z karbonowa skorupą, są one dość lekkie, elastyczne i bardzo wytrzymałe.

Ochraniacze pełne, zwane tez kontaktowymi wykonane są najczęściej z amortyzującego i oddychającego neoprenu, a również z siateczki 3D, zapewniającej dodatkową cyrkulacje powietrza. 

Podszycie ochraniaczy to zwykle oddychający i amortyzujący neopren, ale czasem też  futerko syntetyczne lub futerko z naturalnej wełny. Te podszyte futerkiem polecane są dla koni które mają skłonności do otarć lub jeżeli koń ma ogolone nogi. 

Dobra wentylacja w ochraniaczach jest ważna, aby uniknąć przegrzania końskich ścięgien - warto zwrócić uwagę na ilość i rozmieszczenie otworów wentylacyjnych oraz materiał, którym ochraniacze są wyścielone wewnątrz.

Rozmiary ochraniaczy są podobne do rozmiarów kantarów i ogłowi:

• 0-  szetlandy
• 1 - pony czyli kuce
• 2 - cob - małe i średnie konie
• 3 - full - duże konie
• 4 - ekstrafull - bardzo duże konie

Dobrze dopasowany ochraniacz powinien okrywać jak największą część nogi konia, nie ograniczając ruchu i nie powodując otarć. Ochraniacze mają różne kształty, producenci wprowadzają coraz to nowsze udoskonalenia, dlatego nie ma jednej uniwersalnej reguły dopasowania ochraniaczy. W razie wątpliwości  najlepiej poradzić się trenera lub  sprzedawcy w sklepie jeździeckim.